Ruiny zamku otoczone wodami rzeki Złota Lipa. Budowę zamku rozpoczął w 1554 r. Mikołaj Sieniawski, późniejszy Wojewoda Ruski i Hetman Wielki Koronny. Najstarszą częscią zamku jest trzykondygnacyjny budynek mieszkalny, którego budowę ukończono w XVII w. W XVIII w. ostatnia z rodu Sieniawskich, Zofia, wniosła zamek w posagu do rodziny Czartoryskich. Kolejnymi właścicielami byli Lubomirscy i Potoccy. Po pierwszym rozbiorze popada w ruinę. W późniejszym czasie zamek zamieniono w koszary, a następnie w browar. W 1939 r. przeprowadzono prace zabezpieczające, ale po II wojnie światowej zamek został całkowicie zniszczony.

Pałac oddalony od Brzeżan o 2 km. Był własnością rodu Sieniawskich. W poł. XVIII w. trafia w ręcze Potockich i w 1830 r. zostaje przebudowany. W 1934 r. Potoccy darowują pałac na cele społeczne. Pałac otoczony jest pięknym parkiem krajobrazowym.

Zamek położony na równinnym terenie. Wzniesiony został w drugiej połowie XVI w. przez wojewodę podolskiego Jana Sienińskiego. Zniszczony przez Tatarów, zostaje odbudowany przez ówczesnego właściciela, króla Jana III Sobieskiego. W XVIII w. zamek zaczyna popadać w ruinę. Nowi właściciele zamku, Pruszczyńscy odnawiają i dobudowują dwa skrzydła: wschodnie i południowe. Otoczony zdziczałym ogrodem, obecnie zamek popada w riunę.

Zamek zbuowany w latach 1634-1636 przez wojewodę ruskiego Jakuba Sobieskiego. Zbudowany był jako nowoczesna twierdza z kamiennymi obwarowaniami. W 1672 r. zamek został spalony przez Turków. W 1674 r. nowo obrany król Jan III Sobieski właśnie tu zgrupował swoje wojska przed wyruszeniem na Podole i Ukrainę, a w rok później hetman Stanisław Jabłonowski zatrzymał tu zagon tatarski. Od 1834 r. zamek służył jako koszary, a w okresie II wojny światowej był siedzibą na przemian NKWD i gestapo. Obecnie zamek jest własnością Lwowskiej Galerii Obrazów, która wraz z instytucjami polskimi przeprowadza remont i konserwację.

Zamek położony na wierzchołku stromego wzgórza, pośród bagien. Zbudowany na początku XIV w. przez książąt halicko-wołyńskich. W 1432 r. zamek zostaje zdobyty przez Władysława Jagiełłę. Wielokrotnie niszczony przez Tatarów. W końcu XVI w. zostaje rozbudowany na wspaniałą, renesansową rezydencję, przez wojewodę ruskiego, Jana Daniłowicza. W 1629 r. na tym zamku urodził się przyszły król Rzeczypospolitej, Jan III Sobieski. W 1682 r. kupił on ten zamek. Następnymi właścicielami byli Rzewuscy. W 1882 r. zamek zostaje wykupiony przez Komitet Opieki Nad Zamkiem i, jako pamiątka narodowa, zostaje ofiarowany krajowi. Prace konserwatorskie na zamku trwały do 1939 r. Niestety, po II wojnie światowej został zniszczony. Obecnie zamek został odbudowany i mieści się w nim muzeum, będące filią Lwowskiej Galerii Obrazów. Zamek otoczony jest wspaniałym ogrodem ze stawem.

Zamek położony na wysokim wzgórzu Woroniaków. Został wzniesiony w latach 1635-1640, przez Hetmana Wielkiego Koronnego, Stanisława Koniecpolskiego. Zamek od końca XVII w. należał do Sobieskich, następnie do Rzewuskich, a ostatnimi właścicielami byli, aż do II wojny światowej, Sanguszkowie. W okresie międzywojennym był filią Lwowskiego Muzeum Narodowego im. Króla Jana III. Wtedy właśnie zgromadzono na zamku olbrzymie zbiory militariów i pamiątek historycznych, lecz w czasie II wojny światowej część zbiorów została zdewastowana i skradziona. Na początku lat '30 zamek odnowiono, a po II wojnie światowej został zamieniony na szpital dla gruźlików. W latach '90 opuszczony przez szpital, zamek przejęła Lwowska Galeria Obrazów i wspólnie z polskimi instytucjami prowadzi remont. W sąsiedztwie zamku znajduje się ogród, a od zamku, w kierunku kościoła, prowadzi dawna aleja.

Cytadela wybudowana w latach 1630-1635 przez Hetmana Wielkiego Koronnego, Stanisława Koniecpolskiego. Zamek-forteca wzorowana na budowlach holenderskich i włoskich, zbudowana wg planów weneckiego architekta Andrei del'Aqua. Była to najnowocześniejsza z twierdz broniących ziemi włoskiej. Zamek został zdobyty dopiero w XVIII w. przez Rosjan. W XVIII w. Stanisław Potocki zbudował na dziedzińcu pałac, który w 1920 r. spalili bolszewicy. Od II wojny światowej w zamku i pałacu utworzono koszary wojskowe. Obecnie zamek popada w ruinę.

Zamek zbudowany na stromym wzniesieniu przez Książąt Świrskich w XV w. Posiada 2 dziedzińce i jest niezwykle malowniczo położony nad zbiornikiem wodnym. W wieku XVII zamek przechodzi w ręce rodu Cetnerów. Aleksander Cetner, kasztelan halicki i chorąży podolski przebudowuje zamek. Zdobyty w 1672 r., zamek szybko zostaje odbudowany i w niezmienionym stanie przetrwał aż do XX w. Katastrofę zamkowi przyniosła dopiero I wojna światowa. 2 września 1914 r. wojska rosyjskie podpaliły zamek, który stał się ruiną bez dachu i sklepień. Po wojnie generał Lamezan, wykorzystując jeńców rosyjskich przystąpił do odbudowy, którą zakończono w 1920 r. Osatnimi właścicielami byli Irena z Lamezanów i jej mąż Tadeusz Komorowski, przyszły dowódca AK, znany pod pseudonimem "Bór". Po II wojnie światowej uległ ponownej dewastacji i do tej pory nie został całkowicie odremontowany. Pracownik zamku zdradził, że ma tu być utworzony hotel wraz z restauracją.

Ruiny zamku zbudowanego w II poł. XVI w. przez Ostrogskich. Potężny zamek został w XVII w. przebudowany na rezydencję. W XIX w. popadł w ruinę, w której umieszczono browar i gorzelnię. Do naszych czasów zachowały się mury obwodowe z basztami.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Kościół parafialny pw. Bożego Ciała, ufundowany w 1809 r. przez Emilię Kalinowską. W 1947 zamieniony na warsztat samochodowy. Zdjęto wówczas kopułę. W 1990 r. zwrócono kościół wiernym. Obecnie przechodzi gruntowny remont.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Pałac wzniesiony w 1820 r. przez Wacława Hańskiego, po ślubie z Eweliną z Rzewuskich. Zaprojektowany przez francuskiego architekta, Bleriota. Po obu bokach pałacu stoją oficyny. Pałac otoczony rozległym parkiem, w którym mieści się kaplica. Po śmierci Wacława wdowa Ewelina w roku 1850 wzięła w Berdyczowie ślub z Honoriuszem Balzakiem. Pałac ocalał, ponieważ tu w 1924 r. utworzono wzorcową szkołę rolniczą. Kaplica została zamieniona przez sowietów w salę gimnastyczną. W dwusetną rocznicę urodzin Balzaca utworzono tu muzeum.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Opisy znajdziecie przy zdjęciach.

Podominikański kościół i klasztor pw. Wniebowzięcia NMP, wzniesiony w latach 1606 - 1638. Od północy ściana kościoła przylega do murów obronnych i baszty - pozostałości z obiektu z 1598 r. Kościół i klasztor, przekazany społeczności katolickiej, jest w trakcie odbudowy. Obok Berdyczowa, Latyczów jest celem pielgrzymek.

Międzybórz był drugim, co do wielkości zamkiem Podola, po Kamieńcu Podolskim. Położony jest na cyplu, pomiędzy rzekami Boh i Bóżek, wybudowany w XII w., w czasach, kiedy tymi terenami władali kniaziowie Rurykowicze. Obecny kształt uzyskał w XVI w., kiedy właścicielem był Hetman Wielki Koronny Mikołaj Sieniawski. Wielokrotnie oblegany i odbudowywany ze zniszeń dokonanych przez Tatarów, Turków i Kozaków. W centralnym miejscu zamku znajduje się kaplica zbudowana przez Rafała Sieniawskiego w 1586 r. W 1831 r. zamek skonfiskowały władze carskie, a kaplica została zamieniona na cerkiew. Obecnie na zamku mieści się skromne muzeum. Na dziedzińcu prowadzone są nadal prace archeologiczne. Do zamku prowadził zwodzony most, obecnie nasyp, a dostępu broniły potężne mury.